Αλεξανδρίδης, Δημήτριος

(Τύρναβος περ. 1785 – Βιέννη 1851;). Γιατρός και φιλόλογος. Διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα από τον μεγαλύτερο αδελφό του Στέφανο, διάκο, τον αποκαλούμενο Δούνκα. Σπούδασε ιατρική στην Ιένα, όπου και έγινε αντεπιστέλλον μέλος της Εταιρείας Ορυκτολογίας και της Εταιρείας Φυσικής. Εξάσκησε το επάγγελμά του στη Βιέννη. Ο Α. ήταν γλωσσομαθής, γνώριζε αρχαία και νέα ελληνικά, τουρκικά, αραβικά και τις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Έγραψε και δημοσίευσε αρκετά έργα, τα σπουδαιότερα από τα οποία είναι: Μετάφραση της Ιστορίας της Ελλάδας του Γκόλντσμιθ (Goldsmith), που καλύπτει τα γεγονότα έως την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, Γραμματική Γραικοτουρκική, Λεξικόν πρόχειρον της γραικικής και τουρκικής διαλέκτου κ.ά. Στο διάστημα 1811-19 κυκλοφορούσε στη Βιέννη μία από τις παλαιότερες ελληνικές εφημερίδες, με τίτλο Ελληνικός Τηλέγραφος.